-
1 danin|a
f 1. Hist. (dla panującego) duty, rent; (dla najeźdźcy) tribute- płacić daninę w zbożu to pay rent in grain- najeźdźcy nałożyli na kraj wysokie daniny the invaders imposed a high tribute upon the country2. książk., przen. (ofiara) sacrifice- złożyć daninę życia to sacrifice one’s lifeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > danin|a
См. также в других словарях:
danina — ż IV, CMs. daninanie; lm D. daninain hist. «obowiązkowe świadczenie w naturze lub w pieniądzach na rzecz panującego, państwa lub gminy; haracz ściągany z kraju podbitego» Danina pieniężna a. w pieniądzach. Danina w naturze, w zbożu. Danina z… … Słownik języka polskiego